کد مطلب:314907 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:182

مردم پناهنده حرم امام حسین و قمر بنی هاشم شدند
در جنگ جهانی دوم، نیروهای انگلیس كه در مقابل روس ها بودند از طریق خلیج فارس وارد عراق شده و به طرف شمال پیشروی می كردند و به هر منطقه ای كه می رسیدند از قتل و غارت و تجاوز كوتاهی نمی كردند. مقاومت های محلی چندان دوام نداشت. در مسیر خود به شهر مقدس كربلا رسیدند، كربلا را محاصره كرده وارد شهر شدند. مردم وحشت زده و هراسان به حرم مطهر حضرت سید الشهدا امام حسین (علیه السلام) و حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) پناهنده شدند. انگلیسی ها هم برای بیرون كردن مردم و متفرق ساختن میدان حرم مطهر را محاصره كرده بودند. حرم و صحن مملو از جمعیت و همه دست به دامان سالار شهیدان و علمدار كربلا بودند. و از ترس تمام درهای ورودی را قفل زده بودند؛ تا این كه انگلیسی ها ساعت حرم مطهر را هدف توپ قرار داده و به آن شلیك كردند.

ساعت تكه تكه شده به روی زمین ریخت. مردم به حال اضطرار متوسل به فرزندان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) شدند كه جمعیت داخل حرم مطهر مشاهده نمودند كه نوری سبز رنگ كه حدود بیست سانتیمتر طول داشت. از ضریح مطهر خارج شد و وارد رواق مطهر شد. در حالی به حدود یك متر رسیده بود به طرف صحن در حركت بود تا به ایوان رسید. وقتی وارد فضای صحن شد. تا اعماق آسمان طول آن دیده می شد. تا از فضای صحن هم خارج شد بلافاصله سر و صدای مهاجمان تمام شد.



[ صفحه 455]



از بلندی نگاه كردند، گویا خبری نبود. درهای حرم را گشودند و بیرون رفتند تمام اجساد بی سر انگلیسی ها در میدان اطراف حرم مطهر ریخته بود بعدا سرهای آنها را در پنج فرسخی كربلا به نام مسیب پیدا كردند.

7 خردار 1382 ولی الله شریفانی.